تأثیر واقعیت افزوده در افزایش مهارت خودیاری دانش آموزان دارای اختلال اوتیسم

به دلیل ضرورت توجه به مهارت‌های زندگی روزانه در درمان افراد با اختلال طیف اوتیسم پژوهش حاضر باهدف  بررسی تأثیر آموزش با فناوری واقعیت افزوده بر افزایش مهارت خودیاری دانش آموزان دارای اختلال طیف اوتیسم انجام گرفت .پژوهش شامل بر مطالعه آزمایشی تک موردی بود که در آن سه کودک پسر  7 تا 8 ساله مبتلا به اختلال اوتیسم شرکت داشتند. از طرح خطوط پایه برای هر آزمودنی استفاده شد و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها  تحلیل نموداری بکار گرفته شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که روش آموزش با فناوری واقعیت افزوده برافزایش مهارت خودیاری آزمودنی‌ها تأثیر دارد  و هر سه دانش‌آموز توانستند مهارت مسواک زدن را به‌طور مستقل یاد گرفته و پس از سه هفته این یادگیری پایدار بود. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که  واقعیت افزوده به‌عنوان ابزاری نوین با ترکیب تصاویر و فیلم  تعاملی در محیط واقعی آزمودنی باعث ایجاد و حفظ تمرکز در مقایسه با مدل‌سازی ویدئویی یا تصویری شده و می‌توان از آن در یادگیری بهتر تکالیف زنجیره‌ای برای  دانش آموزان اوتیسم  استفاده کرد.